Noordelijke renaissance

Noordelijke Renaissance is de kunststijl en term die wordt gegeven aan de schilderperiode in Europa die volgde op de Italiaanse Renaissance. In Noord-Europa kwam de renaissancestijl later op de markt dan in Italië, maar het was een veel diepere en duurzamere verandering dan de eeuwenlange Italiaanse renaissance. De noordelijke renaissance was een periode van grote artistieke prestaties en had een grote invloed op latere ontwikkelingen in de kunst in Europa. Noordelijke schilders vonden nieuwe technieken uit die het aanzien van de schilderkunst veranderden. Ze gebruikten olieverf, een briljante mix van pigment met drogende oliën die fungeerde als een kunstmatige vernis en kunstenaars meer vrijheid in hun werk gaf en diepere kleuren creëerde dan ooit tevoren. Olieverf was al sinds de oudheid bekend, maar werd pas echt begrepen toen de schilders uit de noordelijke renaissance het gebruikten. Noordelijke schilders perfectioneerden ook het lineaire perspectief, wat een nieuwe en belangrijke vaardigheid was waarmee kunstenaars driedimensionale illusies konden creëren met behulp van een tweedimensionaal oppervlak. Dit was een nieuwe en revolutionaire manier van schilderen die nog nooit eerder was gebruikt. Noordelijke schilders waren ook pioniers in het gebruik van licht in de kunst. De schilders van de noordelijke renaissance waren gefascineerd door licht, de kracht, schoonheid en onvoorspelbaarheid ervan. Ze onderzochten manieren om het aan hun werk toe te voegen door transparante lagen olieverf over elkaar heen te gebruiken, zodat ze de verschillende effecten van licht op elke laag konden vastleggen. Schilders uit de noordelijke renaissance hadden andere bedoelingen dan de Italiaanse renaissanceschilders. Ze waren minder bezig met filosofische en wetenschappelijke vooruitgang, maar concentreerden zich in plaats daarvan op het realistisch weergeven van alle drie de dimensies in hun schilderijen. Noordelijke kunstenaars wilden mensen het gevoel geven dat ze de wereld konden bereiken en aanraken in hun schilderijen. Een manier om dit te doen was door lineair perspectief te gebruiken, dat nog nooit eerder in de kunstgeschiedenis was gebruikt. Noordelijke schilders waren ook pioniers in het gebruik van licht in hun schilderijen, waardoor hun werk anders was dan dat van andere kunstenaars tijdens de Renaissance of daarna. Dit komt omdat ze licht wilden vastleggen zoals het werkelijk in de natuur verscheen. Enkele beroemde kunstenaars uit de Noordelijke Renaissance waren Albrecht Dürer, Pieter Brueghel de Oude, Peter Paul Rubens en Rembrandt Van Rijn. Deze kunstenaars bereikten veel dingen in hun leven, zoals het schilderen van meesterwerken die vandaag de dag nog steeds worden geprezen om hun realistische details en gebruik van licht.