Neoclassicisme
Neoclassicisme was een kunstbeweging die gebruik maakte van en draaide om het concept van Griekse en Romeinse stijl en klassieke thema's. De beweging ontstond in een periode na de Romantiek, eind 1700 tot begin 1800, maar tegenwoordig wordt er algemeen naar verwezen als onderdeel van de 19e eeuw. Neoclassicisme wordt gekenmerkt door strikte regels van decorum, harmonie, proportie en smaak; waardoor een waardering voor klassieke versies van deze eigenschappen terugkomt. De stijl week af van de romantiek vanwege de focus op symmetrie en terughoudendheid in plaats van emotionele expressie. Neoclassicisme richt zich op de menselijke vorm en streeft ernaar klassieke Griekse stijlen na te bootsen. Kunstenaars lieten zich om verschillende redenen inspireren door de oudheid en concentreerden zich op de oude Grieks-Romeinse cultuur; inclusief hun prestaties op het gebied van kunst, architectuur, literatuur en filosofie. Neoclassicisme was oorspronkelijk geen beweging, maar eerder een heropleving van klassieke kunst en architectuur; vooral de stijlen die prominent aanwezig waren in de oude Griekse cultuur.
