Caspar David Friedrich

Caspar David Friedrich was een Duitse romantische landschapsschilder geboren op 5 september 1774 in Greifswald, Pommeren, dat toen deel uitmaakte van Zweden. Hij was de zesde van tien kinderen van Adolf Gottlieb Friedrich, een kaarsenmaker, en zijn vrouw, Sophie Dorothea Bechly. Zijn familie verhuisde naar Dresden toen hij zeven jaar oud was, waar hij zijn vroege opleiding en artistieke opleiding ontving.

In 1798 ging Friedrich naar de Academie van Kopenhagen, waar hij studeerde bij Jens Juel en leerde schilderen in neoklassieke stijl. Hij keerde terug naar Dresden in 1804 en werd lid van de Dresden Academie voor Schone Kunsten. Friedrich trouwde in 1818 met Caroline Bommer en ze kregen samen drie kinderen.

Friedrichs schilderijen staan ​​bekend om hun dramatische en contemplatieve landschappen, vaak met een eenzame figuur die de uitgestrektheid van de natuur aanschouwt. Hij werd beïnvloed door de Duitse romantische beweging, die de nadruk legde op emotie, verbeeldingskracht en individualisme. Andere invloeden op zijn werk zijn de filosofie van Immanuel Kant en de literatuur van Johann Wolfgang von Goethe.

De techniek van Friedrich omvatte schilderen met dunne lagen olieverf op canvas, waardoor hij een lichtgevend en sfeervol effect kon creëren. Hij gebruikte vaak een gedempt kleurenpalet, waarbij hij de natuurlijke schoonheid van het landschap benadrukte boven een bepaald onderwerp.

Het werk van Friedrich had een grote invloed op de ontwikkeling van de Duitse romantiek en beïnvloedde veel latere kunstenaars, waaronder de expressionisten. Zijn schilderijen staan ​​nog steeds hoog aangeschreven vanwege hun emotionele kracht en technische vaardigheid.

Hier zijn vijf van de belangrijkste schilderijen van Friedrich:

1. "Wanderer Above the Sea of ​​Fog" (1818) - Dit iconische schilderij toont een eenzame figuur die bovenop een rotsachtige afgrond staat en uitkijkt over een uitgestrekt, mistig landschap. Het is een van de beroemdste afbeeldingen van de Romantiek geworden.

2. "The Abbey in the Oakwood" (1810) - Dit schilderij toont een verlaten gotische abdij in een verlaten, winters landschap. Het is een beklijvend en melancholisch werk dat Friedrichs fascinatie voor ruïnes en verval weerspiegelt.

3. "The Cross in the Mountains" (1808) - Dit schilderij toont een eenvoudig houten kruis dat midden in een rotsachtig berglandschap staat, verlicht door een gloeiende zonsondergang. Het is een krachtige uitdrukking van geloof en de schoonheid van de natuur.

4. "The Sea of ​​Ice" (1823-24) - Dit schilderij toont een enorme ijsberg omringd door een woelige zee. Het is een levendige en dramatische weergave van de kracht en het gevaar van de natuur.

5. "Moonrise over the Sea" (1822) - Dit schilderij toont een volle maan die opkomt boven een rustige zee, met een zeilboot in de verte. Het is een sereen en meditatief werk dat de sublieme schoonheid van de natuurlijke wereld vastlegt.