Neoclassicisme
Neoclassicisme was een kunststroming die het concept van Griekse en Romeinse stijl en klassieke thema's gebruikte en draaide. De beweging ontstond in een periode na de Romantiek, van eind 1700 tot begin 1800, maar wordt tegenwoordig algemeen beschouwd als onderdeel van de 19e eeuw. Neoclassicisme wordt gekenmerkt door strikte regels van decorum, harmonie, verhoudingen en smaak; waardoor een waardering terugkomt voor klassieke versies van deze eigenschappen. De stijl week af van de romantiek vanwege de focus op symmetrie en terughoudendheid in plaats van emotionele expressie. Neoclassicisme richt zich op de menselijke vorm en streeft ernaar klassieke Griekse stijlen na te bootsen. Kunstenaars lieten zich om verschillende redenen inspireren door de oudheid en concentreerden zich op de oude Grieks-Romeinse cultuur; inclusief hun prestaties op het gebied van kunst, architectuur, literatuur en filosofie. Neoclassicisme was oorspronkelijk geen beweging, maar eerder een heropleving van klassieke kunst en architectuur; vooral de stijlen die prominent aanwezig waren in de oude Griekse cultuur.
