Impressionisme

Het impressionisme was een belangrijke artistieke beweging die in de jaren 1870 in Frankrijk ontstond. Het is moeilijk om het impressionisme te definiëren, omdat de kenmerken ervan vergelijkbaar zijn met die van andere stromingen die rond dezelfde tijd floreerden. In het algemeen had het impressionisme een extreme aandacht voor de voorbijgaande effecten van licht en atmosfeer. Deze beweging wordt gekenmerkt door een naturalistische stijl, korte lengtes en losse penseelstreken die de sensatie overbrengen van het moment waarop het te schilderen uitzicht werd waargenomen (vandaar de naam); ze houden zich niet bezig met details of duidelijke contouren. Impressionistische kunstenaars hadden een heel specifieke reeks doelen, en een daarvan was om de normen te veranderen waarmee kunstwerken werden gewaardeerd. De impressionisten beschouwden hun schilderijen als louter visuele uitingen van de energie in de natuur die ze hebben ervaren. Ze wilden dat hun kijkers het gevoel hadden dat ze meededen aan de totstandkoming van dergelijke werken. Impressionisten waren meer bezig met de vereenvoudiging van waardeverhoudingen en kleuren dan met gedetailleerde, naturalistische afbeeldingen. Vereenvoudiging van lijn en kleur is te vinden in veel schilderijen van Monet, Manet en Renoir. De impressionisten probeerden ook hun werk een gevoel van directheid en spontaniteit te geven. Ze wilden niet dat hun schilderijen er gekunsteld of met voorbedachten rade zouden uitzien, dus probeerden ze de kijker het gevoel te geven dat hij daadwerkelijk in de aanwezigheid was van het afgebeelde onderwerp.