gemaniëreerdheid

gemaniëreerdheid was een kunststijl die de Europese schilderkunst domineerde van ongeveer 1520 tot 1600. It is ontstaan ​​in de stad Florence als reactie op renaissancekunst. Het werd dominant in heel Europa, behalve in Engeland, waar het pas na 1600 populair of algemeen beoefend werd, toen het evolueerde naar barokke stijl. Maniëristen hadden de neiging om complexe composities en vervormde figuren te gebruiken om een ​​gevoel of stemming uit te drukken. Het ontwikkelde zich als een poging van kunstenaars om kunst terug te brengen van de naturalistische weergave van renaissancekunst, die ervoor was gekomen, naar een expressionistische kunstvorm die emotioneler en genuanceerder was. Het maniërisme begon in een tijd waarin religie een achterbank innam ten opzichte van de humanistische deugden van de klassieke oudheid. Mensen begonnen op een andere manier over kunst na te denken. Het was niet alleen louter versiering, maar vertegenwoordigde ook ideeën en emoties. Het maniërisme weerspiegelde deze verandering in denken door religieuze thema's ter inspiratie te gebruiken, maar ze niet altijd realistisch weer te geven. Maniëristische schilderijen gebruikten over het algemeen complexe composities en vervormde figuren. Sommige stukken tonen een hele scène met slechts één gezichtspunt in plaats van het normale renaissanceperspectief. Deze composities bevatten vaak langwerpige ledematen en overdreven gezichtsuitdrukkingen. Maniëristische schilders gebruikten deze technieken om ideeën uit te drukken die verband houden met menselijke emoties zoals angst, depressie of eenzaamheid. Het maniërisme was een uitzonderlijk individualistische kunststijl die niet altijd voldeed aan de door de kerk van Rome vastgestelde canons. In feite werden veel kunstenaars die maniëristische werken produceerden voor de kerk geroepen om hun acties uit te leggen. Kunstenaars omzeilden dit door toe te geven dat ze een religieuze inhoud in hun werk hadden verwerkt, ook al werd dat niet altijd realistisch weergegeven. Het maniërisme was ook een kunststijl die tegen de gevestigde orde was omdat het de renaissance-idealen niet volgde. Het was met opzet bedoeld om die idealen te verstoren, met de bedoeling ze te vervangen door een nieuwe en andere manier van kijken naar religieuze thema's door middel van schilderijen. Het maniërisme is begonnen door kunstenaars als Michelangelo en Raphael, maar ze hebben het uiteindelijk verlaten ten gunste van de meer naturalistische kunststijl van hun leerling, Caravaggio.