Biedermeier

Biedermeier is een kunststijl uit het begin van de 19e eeuw die wordt gekenmerkt door een klassieke en conventionele stijl van schilderen, beeldhouwen, architectuur en interieurontwerp. Biedermeier was een reactie op de sierlijke rococostijl van de 18e eeuw. De naam "Biedermeier" komt van het Duitse woord Biedermann, wat gemiddelde burger of burger betekent, letterlijk "goede buur".r", wat een respectabele levensstijl uit de middenklasse impliceert. Biedermeier-schilderijen worden gekenmerkt doordat de onderwerpen onopvallend en alledaags zijn. De Biedermeier-beweging reageerde tegen de Romantiek en de voorafgaande Rococo-periode door werken te creëren die realistischer waren, geconcentreerd op het dagelijks leven en gewone mensen afbeeldden. De kunstenaars van de Biedermeier-periode wilden hun eigen tijd uitbeelden zonder uitdrukking te geven aan een gevoel of verlangen naar een geïdealiseerde wereld in het verleden, heden of de toekomst. In schilderijen uit de Biedermeier-periode, de sociale en economische veranderingen, waaronder de industriële revolutie en de opkomst van burgerij uit de middenklasse, werden weerspiegeld. Biedermeier-schilderijen concentreerden zich op thema's als huiselijkheid in plaats van grootse romantische visioenen. De schilderijen bevatten geen politieke boodschappen, maar gaven commentaar op de samenleving door alledaagse taferelen te tonen, zoals mensen die kranten lezen, muziek maken en borduren. De werken verbeelden alledaagse activiteiten, maar met een gevoel van sociale stabiliteit en kalmte in overeenstemming met de idealen van Biedermeier. De onderwerpen op schilderijen waren onschuldig en alledaags; landschappen, stadsgezichten, huiselijke interieurs, spelende of werkende kinderen, naaiende of lezende vrouwen en mannenportretten zouden typisch zijn voor die tijd. Schilders uit de Biedermeier-periode gebruikten elementen als zachtheid, terughoudendheid en eenvoud om burgerlijke waarden te tonen. De kleuren die in schilderijen werden gebruikt, waren typisch waterig omdat ze waren verdund met grote hoeveelheden oplosmiddel om een ​​uniforme afwerking te geven. Dit werd gedaan zodat wanneer een foto het licht ving, deze zou sprankelen en schijnen, wat een andere bron van interesse voor het werk zou zijn. De onderwerpen in Biedermeier-schilderijen waren over het algemeen geïdealiseerd en stonden ver van de werkelijkheid af. De kunstenaars beeldden een wereld af die harmonieus was, waar sociale status duidelijk is afgebakend, onderscheid tussen mannen en vrouwen en tussen familieleden wordt gehandhaafd en sentimentaliteit op een hoog niveau wordt gehouden.