Biedermeier
Biedermeier is een kunststijl uit het begin van de 19e eeuw die zich kenmerkt door een klassieke en conventionele stijl van schilderen, beeldhouwen, architectuur en interieur. Biedermeier was een reactie op de sierlijke rococostijl van de 18e eeuw. De naam "Biedermeier" komt van het Duitse woord Biedermann, wat gemiddelde burger of burger betekent, letterlijk "goede buurr", wat een respectabele levensstijl van de middenklasse impliceert. Biedermeier-schilderijen worden gekenmerkt door onopvallende en alledaagse onderwerpen. De Biedermeier-beweging reageerde tegen de Romantiek en de voorgaande Rococo-periode door werken te maken die realistischer waren, zich concentreerden op het dagelijks leven en gewone mensen afbeeldden De kunstenaars van de Biedermeier-periode wilden hun eigen tijd portretteren zonder uitdrukking te geven aan een gevoel of verlangen naar een geïdealiseerde wereld in verleden, heden of toekomst. In schilderijen uit de Biedermeier-periode, de sociale en economische veranderingen, waaronder de industriële revolutie en de opkomst van de burgerij uit de middenklasse, werden weerspiegeld. Biedermeier-schilderijen waren gericht op thema's als huiselijkheid in plaats van grootse romantische visies. De schilderijen bevatten geen politieke boodschappen, maar becommentarieerden de samenleving door alledaagse taferelen te tonen zoals mensen die kranten lezen, muziek maken en De werken verbeeldden alledaagse activiteiten, maar met een gevoel voor sociale stabiliteit en rust in overeenstemming met Biedermeier-idealen. De onderwerpen in schilderijen waren onschuldig en alledaags; landschappen, stadsgezichten, huiselijke interieurs, spelende of aan het werk kinderen, naaiende of lezende vrouwen en mannelijke portretten zouden typerend zijn voor die tijd. Schilders uit de Biedermeier-periode gebruikten elementen als zachtheid, terughoudendheid en eenvoud om burgerlijke waarden te tonen. De kleuren die in schilderijen werden gebruikt, waren meestal waterig omdat ze waren verdund met grote hoeveelheden oplosmiddel om een uniforme afwerking te geven. Dit werd gedaan zodat wanneer een foto het licht ving, het zou schitteren en glanzen, wat een andere bron van interesse voor het werk opleverde. De onderwerpen in Biedermeier-schilderijen waren over het algemeen geïdealiseerd en ver verwijderd van de werkelijkheid. De kunstenaars portretteerden een wereld die harmonieus was, waar de sociale status duidelijk is gedefinieerd, het onderscheid tussen mannen en vrouwen en tussen familieleden wordt gehandhaafd en sentimentaliteit op een hoog niveau wordt gehouden.
