Barok

De barokke kunststijl strekte zich uit van het begin van de 17e eeuw tot het midden van de 18e eeuw. Het stond bekend om zijn beeldhouwen, schilderen, poëzie en muziek. Barok bloeide in Europa vooral in Italië, Duitsland en Frankrijk, maar verspreidde zich ook naar Spanje, Portugal, Nederland, Engeland en Noord-Europese landen. De barokke kunststijl deed zijn intrede tijdens de renaissanceperiode, maar brak met de traditionele opvattingen van de renaissance terwijl het meer nadruk legde op onregelmatigheid en drama. Het werd veel emotioneler, vrijer en expressiever in vergelijking met de rigiditeit en formaliteit van de Renaissance. Barokke werken waren meestal ter aanbidding van de grootheid van God en werden gebruikt om religieuze boodschappen over te brengen. Het vergemakkelijkte ook de sociale hiërarchie door middel van kunstwerken die macht, rijkdom en autoriteit toonden. Barok begon met kunstwerken die veel emotioneler, dramatischer en onregelmatiger waren in vergelijking met renaissancekunstwerken. Het toonde ook de vrijheid van meningsuiting die tijdens de Renaissance niet mogelijk was. De kunstenaars gebruikten dynamische bewegingen in hun schilderijen om hun emoties en gevoelens ten opzichte van religie te tonen. Ze beeldden verschillende emoties uit, zoals vreugde, pijn, angst en dood, terwijl ze religieuze heiligen en bijbelse gebeurtenissen uitbeeldden. De meeste kunstwerken probeerden met mensen over Jezus Christus en God te communiceren door middel van emotionele schilderijen die de nadruk legden op drama in plaats van formaliteit en heerschappij zoals renaissancewerken. Barokkunstenaars toonden religieuze taferelen meestal op een ingewikkelde manier om de aandacht van het publiek erop te vestigen. Barok ontwikkelde zich in Italië, waar het werd geboren, terwijl het zich tegelijkertijd ontwikkelde in Duitsland, Frankrijk en Spanje. Barokkunstenaars brachten hun technieken voornamelijk naar andere landen via kunstwerken die door kerken reisden. De kunststijl migreerde naar Nederland, waar Nederlandse schilders de techniek van het in lagen aanbrengen van kleuren overnamen en deze als schaduw gebruikten om het werk dramatischer en aantrekkelijker te maken. Barok werd erg populair in Duitsland toen de heerser van Beieren, hertog Wilhelm V, schilders als Peter Paul Rubens en Johann Baptist Spranger opdracht gaf om zijn residentie en kasteel te schilderen. Barokke kunstwerken werden nog dramatischer gemaakt nadat een Duitse kunstenaar genaamd Pieter Brueghel schaduwen op oppervlakken creëerde met behulp van donkere kleuren in zijn kunstwerken. De techniek werd clair-obscur genoemd en het maakte de barok dramatischer, ook al had het schilderij zelf geen religieus thema. Barokke schilderijen probeerden zoveel mogelijk met mensen te communiceren door hun visuele vermogen dat meestal vervormingen of extreme bewegingen van figuren veroorzaakte. Kunstenaars gebruikten speciale lichteffecten zoals licht van achteren, heldere vlekken en sterke licht-donkercontrasten om hun kunstwerken te laten opvallen. Barokke kunstwerken waren zeer gedetailleerd en beeldden meestal verhalen uit de Bijbel uit. De kunstenaars besteedden veel aandacht aan de gezichtsuitdrukkingen van ofwel Jezus, de Maagd Maria of een van de heiligen tijdens het schilderen van deze scènes. Ze gebruikten rijke kleuren zoals karmozijnrood, goud en rood om meer drama en emotie in de religieuze themaschilderijen te brengen. Ze schilderden ook kruisigingen, crucifixen, Heilige Families en andere christelijke symbolen op een zeer gedetailleerde manier om hun toewijding aan de religie te tonen. Barokke kunstwerken werden meestal aantrekkelijker gemaakt met behulp van gouden ornamenten op lijsten en achtergronden.